Ik spreek hier natuurlijk over de Laplandreis, normaal gezien het hoogtepunt van de uitwisselingsstudenten in heel Finland. We kwamen van bijna overal in de wereld: Italië, Duitsland, Brazilië, Hongkong, Venezuela, de VS, Nieuw-Zeeland,...
De trein kwam in Rovaniemi iets voor 10 uur aan, na een totale trip van ongeveer 11 uur, van Helsinki naar Rovaniemi, zo naar Tampere en dan verder langs de westkust van Finland.
Eens aangekomen mochten we al vrij snel de bus op om het Arktikum te bezoeken, een museum gewijd aan alles wat zich in Rovaniemi en Lapland bevindt. Eerlijk gezegd was dat bezoek wel vrij saai. Nadien reden we door naar een Amethistmijn, een unieke mijn in Europa, want de amethist die wij hebben komt meestal uit Zuid-Amerika of Afrika. Na een inleiding mochten we ook zelf in de mijn op zoek naar amethist ( en dan ook echt op zoek, niet zo iets waar er eentje verstopt is voor iedereen en waar we als kleine kindjes in moeten graven). Ik vond -natuurlijk- een erg grote ( 3 cm) en speciale steen, waar drie kleuren amethist in zitten: paars, de normale kleur, wit, sneeuwamethist, en zwart-grijs, rookamethist. Alle, iets speciaal dus. We mochten ook allemaal 1 steen die we opgroeven houden, dus ik heb hem nog.
Dan gingen we naar onze verblijfplaats Kairosmaja, waar we even tijd kregen ons te verfrissen en alles uit te pakken. Dan hadden we de "AFS Paralympics", met als onderdelen laarsgooien ( stijl en afstand!), zes keer snel ronddraaien en naar beneden en terug lopen en tenslotte staande houtestafette. Hoe die dingen precies werkten is niet zo belangrijk. Later moesten we onze keuze doorgeven voor de keuze-activiteiten voor de komende drie dagen. Wat ik precies heb gekozen komt later.
De volgende dag dan, een eerste dag vol activiteiten. We hadden alleen keuze uit leren skiën of snowboarden of dat doen zonder les. Ik ben gewoon zelf gaan skiën, want ik kan dat wel een klein beetje. Veel pistes waren dicht door het slechte weer ( veel wind), maar de familiepiste was gelukkig wel open. Dat was iets voor mijn niveau, want het was niet zo steil en daar leren de beginners na hun initiatielessen verder skiën. In de namiddag ging er een andere skilift open, die toch iets gewaagder was ( voor mij natuurlijk, de rest had daar weinig problemen mee). Daar ben ik dan een paar keer afgegaan om dan aan de bar te geraken en daar warme chocomelk te gaan drinken.
Na het skiën keerden we terug naar Kairosmaja waar we na het 'avondeten' ( dat om 5 uur al klaar was) enkele uurtjes tijd hadden voor de sauna, net zoals de dag ervoor. De sauna was aan de andere kant van de straat aan de rand van een bevroren meer waar een gat was ingemaakt om in te zwemmen. Met zowat alle jongens hebben we bijna 2 uur in en uit de sauna gezeten ( compleet naakt, zoals het moet in Finland). Om dan in het ijs te gaan zwemmen is het wel een slim idee om kousen aan te doen, want anders kunnen uw natte voeten aan de grond vastvriezen en dat is niet zo aangenaam. Dus, wij met een groep jongens allemaal met alleen een paar kousen aan naar het meer stappen ( wat niet zo slim was, want daardoor was er een wachttijd en het was niet zo warm buiten) Ik ben in het water geweest, maar zo leuk is dat eigenlijk niet, want eens je terug naar die sauna moet stappen is het wel erg fris ! Terug binnen in de sauna doet het wel enorm veel deugd. Wat wel erg leuk is, is in de sneeuw springen. Dat is veel dichter bij en geeft ook meer effect. Soms deed ik ook gewoon een handdoek om en ging ik op het bankje buiten het gebouw opdrogen. Daarna hebben we allemaal ( terug aangekleed natuurlijk) nog lang gepraat in het hoofdgebouw. Tussen de sauna door hadden we de kans op boven een open vuur op Finse wijze pannenkoeken te bakken in een soort van tipi ( een Finse dan wel ). De mijna was enorm mooi mislukt, maar smaakte wel goed.
Zaterdag dan, tweede activiteitendag. De keuze was deze keer naar de skipistes gaan, sneeuwschoenwandelen of cross-country skiën. Ik had gekozen om nog een keer te gaan skiën op de pistes. Daar heb ik ongeveer hetzelfde gedaan als de dag ervoor, buiten dan een keer op het einde van de skilift er niet goed uit geraakt te zijn. Gevolg was dat ze de lift moesten stilleggen tot ik deftig uit de weg was. En de lift stilleggen, dat is niet plezant, want zelf heb ik daar ook een paar keer bijna boven in de lift gezeten, met een koude wind in mijn gezicht. Als avondactiviteit was er de Miss Lapin Taika verkiezing, waarbij dezelfde groepen als bij de Paralympics allemaal 1 jongen zo mooi mogelijk moesten aankleden, schminken,... Ik had enorm veel geluk dat ik het niet moest doen ( waar jullie allemaal toch op hadden gehoopt denk ik !) Geen foto's dus van mij in meisjeskleren !
Dag drie van de activiteiten konden we kiezen tussen de pistes, sneeuwschoenwandelen, ijsvissen of een spa bezoeken. Ik ging wandelen. Dat was erg leuk om te doen, met zo'n speciale sneeuwschoenen aan uw voeten ( in de vorm van een tennisracket, maar dan wel wat specialer dan dat). Daarmee zijn we de berg ( alle, 500 meter) opgestapt tot aan de top, waar we ook enkele AFS-skiërs zijn tegengekomen. Bovenaan was er dan een kleine bar waar we na een warme chocomelk terug naar beneden zijn gestapt. We zijn langs de andere kant naar beneden gegaan, door heel erg diepe sneeuw ( zeker tot aan mijn knieën). Zonder die sneeuwschoenen zouden we nog dieper in de sneeuw zakken. Deze zachte sneeuw zorgde voor erg veel grappige valpartijen ( en niet de mijne !) Door de zachte sneeuw heeft er dan ook niemand echt last van, van al dat vallen. Eens we bijna terug naar Kairosmaja gestapt waren, waren we ook ergens gestopt om onze lunch op te eten. Een houten hut waar je zelf een vuurtje kan maken en op gas kan koken, vrij te gebruiken voor iedereen ( echt typisch Fins). Het avondprogramma was dan een soort 'feestje', wat eigenlijk niet zo erg plezant was, de meesten van ons hebben hun erg hard verveeld.
Nadien hebben we het enorme geluk gehad om het Noorderlicht te kunnen zien. Op de skipistes was het erg zwak te zien, maar eens we terug in Kairosmaja waren was het een enorm mooi zich, erg duidelijk en mooi. Het heeft toch ook wel 15 minuten geduurd eer het 'gepasseerd' was. Noorderlicht staat dus niet stil, het beweegt erg onregelmatig. Daarom ook dat je nooit de garantie hebt het te kunnen zien, daar zit een lange wetenschappelijke uitleg achter die ik jullie ga besparen.
De laatste dag dan, hebben we nog 2 dingen gedaan. Eerst zijn we de Kerstman gaan bezoeken. Ik heb ook een kleine foto gekocht van mij met een paar anderen bij de Kerstman. Nadien heb ik erg toevallig in een winkel waar ze Euromunten verkochtten een zakje gekregen met de 1 en 2 cent van Finland. Daardoor is mijn Eurocollector nu compleet ! Dan heb ik daar nog echte Belgische pralines gegeten, gemaakt door een Belg die daar in het Santa Claus Village dus een pralinewinkel/tea-room heeft. Wel schandalig duur, maarja. Ik en Emilie zijn er ook in geslaagd om een van de Amerikanen wat pralines te doen kopen, door alletwee de lekkerste suggesties te geven. Trouwens, het liep daar vol met Belgen, en twee dagen eerder had ik al een Belgisch gezin gezien dat leerde skiën.
Na de Kerstman en zijn dorp zijn we naar een rendierboerderij geweest, waar we eens op een slee achter een rendier mochten rijden. Het rendier wist de weg erg goed en liep nogal snel, behalve het voorste, die iedereen deed vertragen. Daarna kreeg iedereen een rijbewijs waarmee we met een rendier en slee mogen rijden in de bossen van Lapland.
Diezelfde avond nog moesten we de trein nemen naar waar we ook van kwamen. Spijtig genoeg zat niet iedereen op dezelfde trein en moesten we al om 16u30 aan het station zijn om dan maar in mijn geval om 21 uur te vertrekken.
Vandaag was het Penkkarit, de laatste 'schooldag' van de laatstejaars op school. Dan huren ze allemaal een truck en gaan ze verkleed achteraan in de laadbak en gooien ze vandaar snoep naar iedereen op de straten. Raar genoeg worden de straten niet afgesloten en gaat alles gewoon zijn normale gang, behalve dan die tientallen trucks ( van alle verschillende scholen in en rond Tampere) die een paar keer dezelfde toer blijven doen tot hun snoep op is.
Morgen dan is het Wanhojen Tanssit, waarbij de tweedejaars ( ik dus ook) dansen om te vieren dat zij de oudsten zijn in de school. Het is een soort van bal waarin iedereen bepaalde dansen met een partner doet. Dat moet ik morgen in kostuum ( niet het mijne, want dat valt te hard op, een iets traditionelere) drie keer mee 'optreden'. Daar zullen er waarschijnlijk wel foto's en video's van op Facebook komen. Nuja, voor mij is het niet de eerste keer om voor publiek iets te doen, maar mijn danspartner loopt al dagen te zagen met wat ik allemaal moet doen tegen morgen ( sommigen vergelijken het met een huwelijk na een paar jaar, dat wordt naar het schijnt ook zo). Hieruit heb ik in elk geval al geleerd dat trouwen een slecht idee is :P
